Afgelopen weken waren qua temperatuurwisseling behoorlijk bizar. Het ene weekend stonden we op de schaats en het weekend erna was het zo’n dertig graden warmer. Van winterjas met sjaal naar T-shirt en korte broek binnen een week. Ik kan me niet herinneren dat ik dat ooit eerder heb meegemaakt.

De afgelopen dagen kregen we te maken met de eerste nachtvorst van 2021. Vanuit mijn slaapkamer hoorde ik al vroeg dat de autoruiten werden gekrabd. Vanaf de ontbijttafel keek ik uit over een berijpte tuin met witte randen om de badranden. Al snel verschenen de eerste collega berichten op mijn smartphone. Trots toonden ze het eerste stuk ijs van dit jaar. Op één whatsapp bericht stond te lezen ‘it giet oan’ maar als Drent begrijp ik niet wat ze daarmee bedoelde. Ja, de schaatskoorts loopt al bij menigeen op en de eerste ijzers zijn al voorzichtig tevoorschijn gehaald.

We hebben ons nieuwe huisgenootje opgehaald. Op 1 januari 2021, die datum is makkelijk te onthouden. Ze werd geboren op 3-11-2020 als een kruising tussen een Friese Stabij en een Australian Shepherd. Haar naam is Duvel. Duvel? Ja, we zochten een naam in de lijn Droes (vorige hond) en Diesel (huidige kat). En wat had ik in mijn hand? Mijn favoriete biertje, een glas Duvel. Dus grapte ik ‘Duvel’. ‘ja dat is ‘m, wat een leuke naam’ kreeg ik terug. En zo kwam onze pup aan haar naam. En deze lijkt goed gekozen want het is nu al een levendig duveltje met een vrolijk kwispelend staartje.

In ons lijf zit 1,5 kilo aan ‘niet mens’. Dat kreeg ik onlangs te horen. Je moet daarbij oa denken aan bacteriën, schimmels etc. Er zitten zo’n 38.000 miljard bacteriën in je lichaam. Dat klinkt misschien niet ‘lekker’ maar de meeste bacteriën zitten niet voor niets in jouw lichaam. 99% hiervan leeft in je darmen. Je hebt ze nodig om te (over)leven. Als ze er vandoor gaan heb je een probleem.

Vroeger, op de lagere school, maakten we herfsttafels. We namen allemaal iets mee uit de natuur. De schatten werden in de klas bij elkaar gelegd. De een nam eikels en kastanjes mee, de ander herfstblad en weer een ander een paddenstoel. Dat mocht toen nog. Later kwam het natuurbesef opzetten en werd het plukken van paddenstoelen onderwerp van het kringgesprek. Want.. de natuur moest je met rust laten.

Enige weken geleden wandelden we in onze directe woonomgeving. Meestal nemen we het ‘dennenbosje’ aan het einde van de woonwijk mee. Het ruikt er zo lekker, vooral na een regenbui. Ik kijk gelijk of er nieuwe, door eekhoorns aangevreten dennenappels op de grond liggen. Zo weet ik dat er nog Eekhoorns tussen de takken van de grove dennen leven. Plotseling blokkeert een hekwerk het pad. Op het hek staat: ‘gesloten ivm gevaar van vallende takken’. De uitleg gaat verder. Een aantal bomen zijn aangetast door een kevertje, de Letterzetter. Inderdaad, er staan flink wat dode bomen in het bosje, waarvan al meerdere takken zijn afgebroken. We zijn via een ander bospad richting huis gelopen.

Zaterdag is aanvuldag. We vullen de voorraden aan voor de komende werkweek. Twee volle kratten voedsel worden verdeeld over koelkast, keukenlades en voorraadkast. ‘Dit is niet de goede muesli, deze heeft vruchten in plaats van zaden en noten’. ‘Die met noten is lekkerder’ hoor ik vanuit de bijkeuken. Bliksem, er blijken twee varianten te zijn en daar was ik me niet van bewust. Volgende keer noten i.p.v. vruchten.  

Ons huis en tuin zijn virusvrij. Gelukkig wel. Daar betaal ik voor. Elk jaar valt er een rekening in de bus en dan ben je weer een jaar lang vrij van computervirussen, als het goed is. Werkte dat ook maar zo in de natuur. ‘Echte’ virussen laten zich niet gemakkelijk ‘deleten’ en verspreiden zich razend snel. In je computer maar ook onder mensen en dieren.

Tijdens mijn wekelijkse radio natuurrubriek, vroeg de presentator hoe het kan dat er plotseling zoveel paddenstoelen staan. Het is toch geen herfst? Het is inderdaad nazomer, maar het is een misverstand om te denken dat paddenstoelen alleen in de herfst groeien. Paddenstoelen zijn de vruchtlichamen van schimmels onder de grond. Deze enorme netwerken van schimmeldraden liggen er het hele jaar.

Met de winter breekt voor een aantal mensen een zware tijd aan. Ze houden niet zo van het koude, gure winterweer en de korte sombere dagen. Ze grijpen de winter aan om lekker lang op bed te blijven liggen. Een soort ‘luxe winterslaap’ om de winterdagen in te korten in een lekker warm huis. Anderen vertrekken naar warme oorden om te overwinteren.

Afgelopen weken waren qua temperatuurwisseling behoorlijk bizar. Het ene weekend stonden we op de schaats en het weekend erna was het zo’n dertig graden warmer. Van winterjas met sjaal naar T-shirt en korte broek binnen een week. Ik kan me niet herinneren dat ik dat ooit eerder heb meegemaakt.

De afgelopen dagen kregen we te maken met de eerste nachtvorst van 2021. Vanuit mijn slaapkamer hoorde ik al vroeg dat de autoruiten werden gekrabd. Vanaf de ontbijttafel keek ik uit over een berijpte tuin met witte randen om de badranden. Al snel verschenen de eerste collega berichten op mijn smartphone. Trots toonden ze het eerste stuk ijs van dit jaar. Op één whatsapp bericht stond te lezen ‘it giet oan’ maar als Drent begrijp ik niet wat ze daarmee bedoelde. Ja, de schaatskoorts loopt al bij menigeen op en de eerste ijzers zijn al voorzichtig tevoorschijn gehaald.

We hebben ons nieuwe huisgenootje opgehaald. Op 1 januari 2021, die datum is makkelijk te onthouden. Ze werd geboren op 3-11-2020 als een kruising tussen een Friese Stabij en een Australian Shepherd. Haar naam is Duvel. Duvel? Ja, we zochten een naam in de lijn Droes (vorige hond) en Diesel (huidige kat). En wat had ik in mijn hand? Mijn favoriete biertje, een glas Duvel. Dus grapte ik ‘Duvel’. ‘ja dat is ‘m, wat een leuke naam’ kreeg ik terug. En zo kwam onze pup aan haar naam. En deze lijkt goed gekozen want het is nu al een levendig duveltje met een vrolijk kwispelend staartje.

In ons lijf zit 1,5 kilo aan ‘niet mens’. Dat kreeg ik onlangs te horen. Je moet daarbij oa denken aan bacteriën, schimmels etc. Er zitten zo’n 38.000 miljard bacteriën in je lichaam. Dat klinkt misschien niet ‘lekker’ maar de meeste bacteriën zitten niet voor niets in jouw lichaam. 99% hiervan leeft in je darmen. Je hebt ze nodig om te (over)leven. Als ze er vandoor gaan heb je een probleem.

Vroeger, op de lagere school, maakten we herfsttafels. We namen allemaal iets mee uit de natuur. De schatten werden in de klas bij elkaar gelegd. De een nam eikels en kastanjes mee, de ander herfstblad en weer een ander een paddenstoel. Dat mocht toen nog. Later kwam het natuurbesef opzetten en werd het plukken van paddenstoelen onderwerp van het kringgesprek. Want.. de natuur moest je met rust laten.

Enige weken geleden wandelden we in onze directe woonomgeving. Meestal nemen we het ‘dennenbosje’ aan het einde van de woonwijk mee. Het ruikt er zo lekker, vooral na een regenbui. Ik kijk gelijk of er nieuwe, door eekhoorns aangevreten dennenappels op de grond liggen. Zo weet ik dat er nog Eekhoorns tussen de takken van de grove dennen leven. Plotseling blokkeert een hekwerk het pad. Op het hek staat: ‘gesloten ivm gevaar van vallende takken’. De uitleg gaat verder. Een aantal bomen zijn aangetast door een kevertje, de Letterzetter. Inderdaad, er staan flink wat dode bomen in het bosje, waarvan al meerdere takken zijn afgebroken. We zijn via een ander bospad richting huis gelopen.

Zaterdag is aanvuldag. We vullen de voorraden aan voor de komende werkweek. Twee volle kratten voedsel worden verdeeld over koelkast, keukenlades en voorraadkast. ‘Dit is niet de goede muesli, deze heeft vruchten in plaats van zaden en noten’. ‘Die met noten is lekkerder’ hoor ik vanuit de bijkeuken. Bliksem, er blijken twee varianten te zijn en daar was ik me niet van bewust. Volgende keer noten i.p.v. vruchten.  

Ons huis en tuin zijn virusvrij. Gelukkig wel. Daar betaal ik voor. Elk jaar valt er een rekening in de bus en dan ben je weer een jaar lang vrij van computervirussen, als het goed is. Werkte dat ook maar zo in de natuur. ‘Echte’ virussen laten zich niet gemakkelijk ‘deleten’ en verspreiden zich razend snel. In je computer maar ook onder mensen en dieren.

Tijdens mijn wekelijkse radio natuurrubriek, vroeg de presentator hoe het kan dat er plotseling zoveel paddenstoelen staan. Het is toch geen herfst? Het is inderdaad nazomer, maar het is een misverstand om te denken dat paddenstoelen alleen in de herfst groeien. Paddenstoelen zijn de vruchtlichamen van schimmels onder de grond. Deze enorme netwerken van schimmeldraden liggen er het hele jaar.

Met de winter breekt voor een aantal mensen een zware tijd aan. Ze houden niet zo van het koude, gure winterweer en de korte sombere dagen. Ze grijpen de winter aan om lekker lang op bed te blijven liggen. Een soort ‘luxe winterslaap’ om de winterdagen in te korten in een lekker warm huis. Anderen vertrekken naar warme oorden om te overwinteren.